Mr, Djokovic, ποιό το μήνυμα;

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017

Απογοητευτικός ο Djokovic σε πολλά επίπεδα πέρα από το αθλητικό!
Ο καλύτερος αθλητής του κόσμου στο άθλημά του και ίσως ο καλύτερος όλων των εποχών και σε αγωνιστική εξέλιξη ακόμα, γυρίζει την πλάτη του στα ιατρικά πρωτόκολλα μιας ολόκληρης ηπείρου, αλλά και σε ένα καθολικό πρόβλημα παγκόσμιας υγείας που έχει γονατίσει τον πλανήτη, απαιτώντας ουσιαστικά τι;
Να τον αντιμετωπίσουν διαφορετικά, επειδή είναι προβεβλημένος και νικητής στα courts;
Αυτό είναι το μήνυμά του στον κόσμο και κυρίως τα παιδιά που τον παρακολοθούν; Ότι ο καθένας, ανάλογα με το επαγγελματικό του εκτόπισμα θα πρέπει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά από το σύνολο των πολιτών, παρακάμπτοντας νόμους και κανόνες; Έτσι πορεύτηκε και στην αθλητική του καριέρα;
Με τους θρυλικούς Federer και Nadal να μοιράζεται τον ίδιο αριθμό Grand Slams, βρισκόταν ίσως ένα βήμα από μπροστά από εκείνους, λόγω ηλικίας και παρούσας αγωνιστικής κατάστασης, για να καταλάβει μόνος τη θέση του σημαντικότερου αθλητή όλων των εποχών στο άθλημά του.
Κι όμως από πέρσι το ένα λάθος διαδέχεται το άλλο και μάλιστα σε επίπεδα που ξεπερνάνε κατά πολύ το καθαρά αγωνιστικό.
– Διοργανωτής τουρνουά στην πατρίδα του πέρσι με χιλιάδες θεατές, την ώρα που κάθε άθλημα είχε παγώσει σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Αποτέλεσμα; Να διακοπεί το τουρνουά με πάμπολλα κρούσματα ακόμα και ανάμεσα στους συμμετέχοντες αθλητές με πρώτο τον ίδιο και την οικογένειά του. Και όλα αυτά με μια προκλητική αντιεμβολιαστική στάση που καλά κρατεί μέχρι και σήμερα και που δείχνει πως το αποτύπωμα ενός σπουδαίου ανθρώπου και όχι μόνο αθλητή, διαμορφώνεται κυρίως από τις αντιδράσεις του απέναντι στις προκλήσεις της εποχής και από τον σεβασμό προς τις θέσεις της πραγματικής επιστήμης και των ειδικών. Όπως ακριβώς δηλαδή έκανε για να φτάσει στην κορυφή του αθλήματός του. Ή μήπως όχι;
– Αποκλεισμός από το USOPEN, επειδή πέταξε με το χέρι του το μπαλάκι στο λαικό ενός ballgirl.
– Αδιανόητη αθλητική ηθική, όταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο, έχοντας αποκλειστεί στο μονό, που ήταν και ο βασικός του στόχος για την κατάκτηση του Golden Grand Slam, κρέμασε τη συμπαίκτριά του στο διπλό, αρνούμενος να αγωνιστεί στον αγώνα για το χάλκινο μετάλλιο, θάβοντας το όνειρο ζωής της για μια Ολυμπιακή διάκριση, που στο δικό του αθλητικό αξιακό σύστημα φάνταζε παρακατιανή.
– Και φτάνουμε στο φετινό Αυστραλιανό Όπεν, όπου μετατρέπει μια καθαρά δική του έλλειψη σεβασμού σε νόμους, κανόνες και συναθλητές σε διπλωματικό επεισόδιο, με κίνδυνο να αποκλειστεί από το τουρνουά για τα τρία επόμενα χρόνια, ένα τουρνουά, το οποίο είναι το πιο πετυχημένο major στην καριέρα του, κατέχοντας το ρεκόρ κατακτήσεων και με το Roland Garros να βρίσκεται around the corner, μια και είναι το επόμενο grand slam της χρονιάς και στο οποίο τον περιμένει ένας εξοργισμένος Μακρόν, που έχει αποφασίσει δικαίως πια να κάνει δύσκολη τη ζωή σε κάθε ανεμβολίαστο που παίζει με τη δημόσια υγεία από προσωπικό καπρίτσιο και έρμαιο στα fake news.
Και έτσι μια ηρωική προσωπική διαδρομή που καθιστά τον Djocovic συνώνυμο της ίδιας του της πατρίδας, αφού όπως είπε προκλητικά ο ίδιος του ο πατέρας δημόσια: «Η Σερβία είναι ο Djocovic», καταστρέφεται σιγά σιγά σαν πανάκριβο κασμιρένιο πουλόβερ που ο κάτοχός του δεν προστάτευσε από τον σκόρο.
Και αυτό δεν είναι το σημαντικότερο, γιατί αυτό είναι μια προσωπική επιλογή και πρόβλημά του. Το σημαντικό είναι το μήνυμα εγωκεντρισμού, εγωπάθειας και αλαζονείας που ένα εξέχον μέλος του αθλητισμού θέλει να περάσει στις νέες γενιές, που ίσως τον έχουν πρότυπο, σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από φελλούς celebrities, γελοίους influencers, επικίνδυνους διαμορφωτές κοινής γνώμης.