Συνέντευξη του Νίκου Μιχαλόπουλου στο nakasbookhouse.gr με αφορμή το νέο του βιβλίο «ΤΟ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΠΑΙΔΙ»

ΤΡΙΤΗ 11 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020
Συνέντευξη στη Σοφία Πολίτου Βερβέρη

Ο συγγραφέας Νίκος Μιχαλόπουλος δεν διστάζει να θίξει με καίριο τρόπο, μέσα από το συγγραφικό του έργο, θέματα και καταστάσεις που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία αλλά και τον κόσμο των παιδιών.
Το νέο του βιβλίο με τίτλο Το πολύχρωμο παιδί, από τις εκδόσεις Άγκυρα, είναι μια ιστορία που μιλά για τον σεβασμό απέναντι στη διαφορετικότητα, την αξία της ειρήνης και της φιλίας, καθώς και για την ανάγκη να μάθουμε όλοι να αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας.

Ο τίτλος του νέου σας παιδικού βιβλίου είναι πολύ ξεκάθαρος ως προς το νόημα. Πόσες να ήταν άραγε οι αφορμές που σας ώθησαν να γράψετε το βιβλίο Το πολύχρωμο παιδί;
Θεωρώ, πως είναι η λογική συνέχεια του προηγούμενους μου αντί-bullying βιβλίου, με τίτλο, «ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ;». Πιστεύω, πως η πιο βαθιά ρίζα των φαινομένων βίας στην εποχή μας έχει να κάνει με την αίσθηση της διαφορετικότητας. Έχουμε μάθει τον διαφορετικό σε σχέση με μας, σε όλα αυτά τα αυστηρά προσωπικά χαρακτηριστικά του καθενός, να τον αντιμετωπίζουμε ως κατώτερο σε σχέση με μας ή ως εχθρό προς εμάς. Κι όμως και οι δύο αυτές προσεγγίσεις είναι ολοκληρωτικά λάθος, καθώς ακριβώς αυτή η διαφορετικότητα κάνει τον κόσμο μας τόσο όμορφο και τόσο ενδιαφέροντα, καθώς ο ένας συμπληρώνει τον άλλο. Δυστυχώς ο κόσμος μας είναι γεμάτος με εικόνες-αφορμές, που θα με έσπρωχναν να ασχοληθώ με ένα τέτοιο θέμα, επιθυμώντας να το εξαφανίζω.

Μιλήστε μας λίγο για τους ήρωες και την υπόθεση του βιβλίου. Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις που έχετε αποκομίσει από τα παιδιά που διάβασαν το βιβλίο σας;
Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να έχω έναν αρκετά μεγάλο αριθμό εντυπώσεων από τους μικρούς μου φίλους. Το βιβλίο μόλις κυκλοφόρησε και τώρα ετοιμάζουμε την πρώτη του παρουσίαση και αμέσως μετά ξεκινάω τις εκδηλώσεις μου σε όλη την Ελλάδα. Όμως οι πρώτες εικόνες παιδιών φωτογραφημένων με το βιβλίο και τα πρώτα μηνύματα έχουν αρχίσει να φτάνουν στα email μου ή στα social media και απλά μπορώ να πω, πως με κάνουν ευτυχισμένο.

Το Πολύχρωμο Παιδί, πέρα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ιστορίας μου και του μύθου, θα μπορούσε να είναι κάθε παιδί, κάθε άνθρωπος με τις ιδιαιτερότητές του. Κάποιες από αυτές πιο σπάνιες και πιο έντονες, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα του καθενός, που πρέπει να γίνει αποδεκτή από όλους. Στην πραγματικότητα «Πολύχρωμα Παιδιά» είμαστε όλοι μας και όλοι θα βρούμε κομμάτια μας στον ήρωα του βιβλίου.

Αν πάντως ένα παιδί ζητούσε τη γνώμη μου, θα το κοιτούσα βαθιά στα μάτια και θα του έλεγα να είναι ο εαυτός του και να είναι περήφανος για αυτόν. Να ξέρει, πως ο δρόμος δεν είναι πάντα εύκολος, όμως αν καταφέρει να μείνει κοντά στις αξίες του και τα όνειρά του, οι συγκινήσεις που τον περιμένουν είναι τεράστιες!

Έχουμε μια κλασική φόρμα παραμυθιού, μια πολυεπίπεδη σύγχρονη ιστορία; Ποια εργαλεία χρησιμοποιήσατε αυτήν τη φορά για την εξέλιξη του μύθου;
Δεν θα έλεγα ότι ακολούθησα μια κλασική φόρμα. Νομίζω, πως ο καθένας, διαβάζοντάς το, θα καταλάβει πως πρόκειται για μια αλληγορία, που δουλεύει σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα, αφήνοντας το περιθώριο να επιτρέψει στον ήρωά μου να εκπροσωπήσει το πρόσωπο, που εκείνος επιθυμεί, με τις αξίες που ο ίδιος θέλει να τον βάλει να εκπροσωπήσει. Αυτή ακριβώς η αλληγορία είναι το βασικό μου εργαλείο, καθώς ο ήρωας με τον τρόπο που παρουσιάζεται, αισθάνεται και δρα, επιτρέπει στον καθένα να ταυτιστεί μαζί του, στα σημεία εκείνα ακριβώς, που τον κάνουν να αισθάνεται εγκλωβισμένος, περιορισμένος ή μη κατανοητός.

Η ελληνική οικογένεια πάσχει ως προς τον προσδιορισμό των ανθρώπινων αξιών; Οι τεχνητές δυσκολίες της εποχής που ζούμε την έχουν βάλει στη διαδικασία να συντηρεί παγιωμένες θέσεις που δεν συνάδουν απαραίτητα με τις πανανθρώπινες αξίες ή κάτι άλλο συμβαίνει; Το βιβλίο σας θα προτείνατε να το διαβάσουν πρώτα οι γονείς και μετά τα παιδιά;
Πάντα θέλω τα βιβλία μου να τα διαβάζουν οι γονείς ή οι μεγαλύτεροι γενικότερα και πάντα επιθυμώ στις εκδηλώσεις μου το ακροατήριο να έχει όλες τις ηλικίες. Γράφοντας, αν και στα μάτια μου έχω μπροστά μου εικόνες μικρών παιδιών, σχεδόν πάντα αισθάνομαι ότι γράφω για μεγάλους. Εξάλλου τα παραμύθια, όπως έλεγε και ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, γράφονται για να κοιμούνται τα παιδιά και να ξυπνάνε οι μεγάλοι. Θέλω να πω, πως μια ιστορία, που θέλει να μοιραστεί ένα μήνυμα και έναν προβληματισμό, δουλεύει ταυτόχρονα στο μυαλό και τη ψυχή. Μεγαλώνοντας, στηριζόμαστε περισσότερο στο μυαλό μας και έχουμε ανάγκη αφορμές που θα φέρουν στην επιφάνεια το συναίσθημά μας και αυτό επιδιώκω πάντα με τις ιστορίες μου.

Θα μπορούσε ο εκπαιδευτικός κύκλος αλλά και άλλοι επαγγελματίες που ασχολούνται με την καλλιέργεια των παιδιών, να το εντάξουν με κάποιον δημιουργικό τρόπο στην καθημερινότητα των παιδιών; Εσείς τι θα προτείνατε;
Ασφαλώς. Το έχω δει να συμβαίνει και με άλλα μου βιβλία, που δραματοποιήθηκαν από σχολεία ή ανέβηκαν στο θεατρικό σανίδι, ως επαγγελματικές παραστάσεις, ή βιωματικές δράσεις ή έγιναν αφορμή για τραγούδια και άλλες δημιουργίες. Το προηγούμενο βιβλίο μου για το bullying στάθηκε η αιτία για το 1ο Πανελλήνιο Μαθητικό Φεστιβάλ για όλες τις σχολικές βαθμίδες, όπου τα παιδιά δημιούργησαν ένα πρωτότυπο μουσικό δικό τους θέμα σε μουσική, στίχους και εκτέλεση με αφορμή τις ιστορίες του βιβλίου και αυτό ήταν κάτι πολύ δυνατό και για μένα προσωπικά, αλλά και για τα ίδια τα παιδιά, που εκφράστηκαν τόσο δημιουργικά και όμορφα για ένα θέμα που πονάει τόσο πολύ. Οπότε γιατί όχι και τώρα και μάλιστα με τη χρήση και άλλων τεχνών, αφού από μόνος του ο «Πολύχρωμος» ήρωάς μου προσφέρεται για τη χρήση των χρωμάτων, που κάνουν τόσο πιο όμορφη τη ζωή μας, τόσο σε κυριολεκτικό, όσο και σε συμβολικό επίπεδο.

Ετοιμάζετε κάποιο νέο έργο; Αν ναι, θα θέλατε να μας αποκαλύψατε κάτι από το θέμα του;
Πάντα δουλεύω κάτι, όμως αυτή τη φορά αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ κάτι πιο προσωπικό και πολύ πιο μεγάλο και ίσως για μεγαλύτερους αναγνώστες, στα χνάρια του βιβλίου μου «ΟΙ ΚΟΡΥΦΕΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ», το οποίο τόσο πολύ αγαπήσατε και μου το δείχνετε, όχι μόνο με τις ανατυπώσεις, στις οποίες το οδηγείτε, αλλά κυρίως με τα μηνύματά σας, που είναι για μένα το ωραιότερο δώρο και η σημαντικότερη έμπνευση.

Πού μπορούμε να σας συναντήσουμε διαδικτυακά αλλά και από κοντά;
Από κοντά στις παρουσιάσεις μου ανά την Ελλάδα, που ανακοινώνονται πάντα από εμένα, τους διοργανωτές και τον εκδοτικό μου οίκο, την Άγκυρα. Σχεδόν καθημερινά στο Ολυμπιακό μας Στάδιο και το Πρότυπο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της Near East, στην Καισαριανή, στα εκπαιδευτικά προγράμματα για σχολεία του Υπουργείου Παιδείας, που έχω την τιμή τα τελευταία χρόνια να είμαι ο κεντρικός ομιλητής τους και διαδικτυακά στα επίσημο site μου (WWW.NIKOSMICHALOPOULOS.GR), στις επίσημες σελίδες μου στo Facebook, στο Twitter και στο Instagram, με το όνομά μου με λατινικούς χαρακτήρες και φυσικά στο email μου (nikolaosmichalopoulos@yahoo.com).
✔️Facebook: https://www.facebook.com/nikomichalopoulos/
✔️Twitter: https://twitter.com/AnnaNikos1
✔️Instagram: @nikos_michalopoulos

* Η συνέντευξη πρωτοδημοσιεύτηκε στο nakasbookhouse.gr

Νίκος Μιχαλόπουλος
Ο Νίκος Μιχαλόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Δάσκαλος ο ίδιος τα τελευταία 15 χρόνια σε δημοτικά σχολεία κοινωνικά ευαίσθητων ομάδων (τσιγγανόπαιδες, παλλινοστούντες) και αποσπασμένος στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας με διάθεση στο ΟΑΚΑ για τα εκπαιδευτικά προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας και στο Πρότυπο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της Near East, στην Καισαριανή.

Κατόπιν πρόσκλησης έχει πραγματοποιήσει ομιλίες και εκδηλώσεις σε περισσότερα από 500 σχολεία σε Ελλάδα και Κύπρο, μιλώντας στους μαθητές για αθλητισμό, διατροφή, περιβάλλον, bullying, καθώς επίσης για αξίες ζωής μέσα από τον αθλητισμό, τη δύναμη του ονείρου στη ζωή μας, την αξία της υπέρβασης και τη σημασία του ακτιβισμού.

Συγγραφέας 11 βιβλίων (Εκδόσεις Άγκυρα), 5 από αυτά εγκεκριμένα από το Υπουργείο Παιδείας, βραβευμένος με το Ευρωπαϊκό Βραβείο OIKOPOLIS και το Αριστείο του ΣΕΓΑΣ.

Πρωταθλητής στον ακοντισμό με Χρυσό μετάλλιο στα European Masters Games στο Τορίνο της Ιταλίας, 9 φορές Πρωταθλητής Ελλάδας Masters και 5 φορές Βαλκανιονίκης Masters (Χρυσό μετάλλιο Θεσσαλονίκη, Αργυρό μετάλλιο Βουκουρέστι-Ρουμανία, Αργυρό μετάλλιο-Στάρα Ζαγόρα-Βουλγαρία, Χάλκινο μετάλλιο Σμύρνη-Τουρκία, Χάλκινο μετάλλιο Βουκουρέστι-Ρουμανία).
Finalist Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου Masters Πόρτο Αλέγκρε-Βραζιλία.

Μέλος του μεγαλύτερου αθλητικού και φιλανθρωπικού ιδρύματος στον κόσμο, του LAUREUS SPORT FOR GOOD FOUNDATION, που χρησιμοποιεί τον αθλητισμό ως μέσο για θετικές κοινωνικές αλλαγές και συμμετέχοντας στην ομάδα της θρυλικής τεννίστριας Μαρτίνας Ναβρατίλοβα,τον Δεκέμβριο του 2010, τοποθέτησε την Ελληνική σημαία στα 6.000μ. του όρους Κιλιμάντζαρο, συγκεντρώνοντας χρήματα για το προτεινόμενο για το Νόμπελ Ειρήνης ΜΑTHARE YOUTH SPORT ASSOCIATION στο Ναϊρόμπι, που φιλοξενεί παιδιά των παραγκουπόλεων του Ναϊρόμπι.
Η συμμετοχή του έφερε την Ελλάδα στην 1η θέση, συγκεντρώνοντας για τον σκοπό της αποστολής τα περισσότερα χρήματα από όλους τους συμμετέχοντες αθλητές από χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Αυστρία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Νότιος Αφρική.