Η ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΓΙΟΥΛΗ ΜΠΑΛΙΚΟΥ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙBULLYING ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ “ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ;”

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018

♦️ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ & ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ:
“ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ;” (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΚΥΡΑ)
Η εβδομάδα κλείνει με βιβλιοκριτική & διαγωνισμό για το βιβλίο “Θες να παίξουμε; …Όμως, όλα τα πράγματα στη ζωή δεν είναι παιχνίδι…” του Νίκου Μιχαλόπουλου από τις Εκδόσεις Άγκυρα.
♦️Ο δεκαπεντάχρονος Νικόλας στην Αργυρούπολη ήρθε με την πράξη της αυτοκτονίας του να μας θυμίσει αυτό που άθελα ή σκοπίμως ξεχνάμε. Ήρθε να μας θυμίσει αυτό που όλοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουμε ζήσει: Θύματα ή θύτες μιας γενιάς που απενοχοποίησε τον εκφοβισμό και ενοχοποίησε το θύμα. Και τώρα το πρόβλημα αναγνωρίστηκε, προβλήθηκε, έφερε σωματεία, οργανισμούς και ΜΚΟ στον στόχο της καταπολέμησης. Ο θάνατος όμως έστω κι ενός παιδιού από αυτοκτονία σημαίνει ότι έχουμε πολλή δουλειά ακόμη ως κοινωνία… κι η δουλειά αυτή οφείλεται να ξεκινήσει απαρχής της ζωής ενός παιδιού, με την πρώτη κιόλας αγκαλιά…

Ο Νίκος Μιχαλόπουλος μέσα από ένα υπέροχο και δυνατό graphic novel καταφέρνει όχι μόνο να μας αφυπνίσει για το σοβαρό θέμα του σχολικού εκφοβισμού, αλλά και να μας ταξιδέψει στο παρελθόν. Μέσα από τις ιστορίες του αναγνωρίζουμε δικές μας ιστορίες. Αναγνωρίζουμε την “Αρετή” με τα παραπανίσια κιλά, τον “Άγγελο” που ήταν μοναχικός, τον “Τριαντάφυλλο”που ήταν ευαίσθητος. Και στην απέναντι πλευρά ο νταής, ο καμπόσος, ο μάγκας και ο ξερόλας. Κάποιοι υπήρξαμε ένας από αυτούς, είτε θύματα είτε θύτες, είτε και τα δυο εναλλάσσοντας ρόλους. Είτε πάλι απλοί παρατηρητές που απλώς σιωπούσαν. Κι αυτή η σιωπή είναι που συντηρεί και λιπαίνει τον εκφοβισμό! Η σιωπή των παρατηρητών αλλά κυρίως η σιωπή των θυτών. Οι θύτες σωπαίνουν, γιατί φοβούνται, αλλά κυρίως γιατί ντρέπονται για τη διαφορετικότητά τους. Αυτό που θα έκανε τον κόσμο μας λίγο καλύτερο, η αποδοχή δηλαδή της διαφορετικότητάς μας, στο σχολείο γίνεται στόχος!

Τα δυνατά μηνύματα του Νίκου Μιχαλόπουλου συνοδεύει η επίσης δυνατή εικονογράφηση του Μιχάλη Λουκιανού. Σκυμμένα πρόσωπα θυμάτων και θυμωμένα πρόσωπα θυτών. Αυτά που θα εναλλαχθούν μετά από χρόνια κι οι θύτες θα δουν μετά από χρόνια τους εαυτούς τους να σκύβουν το κεφάλι μέχρι που κάποιος, ίσως και δικό τους θύμα, τους δώσει «ένα ποτήρι χυμό» και τους πει «Στέλιο, πιες. Θα σου κάνει καλό. Δεν ξέρω, αν με θυμάσαι. Είμαι ο Άγγελος… ».

Η ζωή θα μπορούσε να είναι ένα υπέροχο παιχνίδι για όλους, όμως όλα τα πράγματα στη ζωή δεν είναι παιχνίδι. Η Αρετή χρειάστηκε κάποτε να φάει το γλυκό της από το πάτωμα, ο Άγγελος έμαθε να κρύβεται και να φεύγει μακριά, ο Τζαράχ άφησε έναν πόλεμο πίσω στην πατρίδα του και βρήκε έναν άλλο εδώ -αν όχι χειρότερο, σίγουρα πιο ύπουλο- κι ο Τριαντάφυλλος δεν έμοιαζε με κανέναν και δεν έφταιγε γι’ αυτό, αλλά δεν το καταλάβαινε ούτε αυτός, ούτε οι άλλοι.

Τέσσερις δρόμοι που περνάνε μπροστά από ένα σχολείο, ένα νηπιαγωγείο, ένα στάδιο και μια κατασκήνωση ενώνονται με έναν περίεργο τρόπο στο πριν, στο τώρα και στο μέλλον. Οκτώ ήρωες μοιράζονται αυτό που ίσως όλοι μας έχουμε βιώσει. Κάποιους που μας συστήθηκαν ως Νταήδες, Ξερόλες, Καμπόσοι και Μάγκες. Ήταν πράγματι όμως;

Πολλές φορές στη ζωή μας τα πάντα μετριούνται με μια μεζούρα, αλλά κάποιοι πάντα περισσεύουν και τα θύματα γίνονται εύκολα θύτες -και το αντίθετο- σε ένα παιχνίδι ρόλων που μπορεί να αποδειχτεί εξαιρετικά επικίνδυνο, γιατί δυστυχώς όλα τα πράγματα στη ζωή δεν είναι παιχνίδι!

• Γράφει η Γιούλη Μπαλίκου από το Ψυχολογία παιδιού

___________________________________________________________

Η Γιούλη Μπαλίκου είναι ψυχολόγος (M.SC, PH.D), έχει ειδικευτεί στην οικογενειακή θεραπεία, είναι αρθρογράφος, εκπαιδεύτρια και συγγραφέας εκπαιδευτικού υλικού που αφορά στην ψυχολογία των παιδιών. Το ενδιαφέρον της εστιάζεται στη μάθηση των παιδιών μέσω πολυαισθητηριακών μεθόδων διδασκαλίας και κυρίως στην αναγνώριση των αναγκών και των συναισθημάτων τους. Επίσης είναι σύζυγος και μητέρα, ενώ λατρεύει τη δημιουργικότητα, τις νέες ιδέες, τους ανοιχτούς ανθρώπους και κυρίως τα παιδιά που έχουν τόσα να μας διδάξουν.
https://www.familives.gr/2018/07/vivliokritiki-kai-diagonismos-thes-na-paixoume-ekdoseis-agyra.html